Þrátt fyrir aðkomu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (IMF/AGS) eru tvö hrikaleg vandamál óleyst, skuldabyrðin og gjaldmiðilsvandinn. Bæði eru þessi mál þess eðlis að islenska þjóðin fær ekki við þau ráðið ein og óstudd.
Skuldirnar, á þeim greiðslukjörum sem bjóðast því næst gjaldþrota þjóð, eru umfram greiðslugetu okkar. Við verðum að semja við aðra – og þessir aðrir eru Evrópusambandið og aðildaþjóðir þess – um greiðslukjör og lánstíma og annað það sem gerir þessar byrðar léttbærari.
Um gjaldmiðilsmálið gegnir sama máli: þar er enga lausn að fá nema með samningum við Evrópusambandið og gjaldmiðilssamstarf.
Það getur vel verið að það sé lítt til vinsælda fallið að hamra á þessum aðalatriðum. En hjá því verður ekki komist því að lokum er það svo að sannleikurinn mun gera yður frjálsa. Það er varla til sú fjölskylda á Íslandi að einhverjir fjölskyldumeðlimir eigi ekki nú þegar um sárt að binda út af þeim hamförum af mannavöldum sem kollvarpað hafa íslensku samfélagi. Í slíku þjóðfélagsástandi skipta hin gömlu og góðu gildi jafnaðarstefnu og verkalýðshreyfingar um samstöðu og samtakamátt aftur meira máli en nokkru sinni fyrr. Það sem birtist á þessari heimasíðu er og verður skrifað í anda hugsjóna jafnaðarstefnunnar um frelsi, jafnrétti og bræðralag.