BILDTINGARMAÐUR?

Það virðist vera orðið samdóma álit almennings á Íslandi, að íslenskum athafna- og stjórnmálamönnum sé ekki hleypandi út fyrir landsteinana, án þess að þeir verði landi og þjóð til skaða og skammar. Úrásarvíkingarnir rómuðu reyndust, sem kunnugt er, vera fávísir flottræflar. Það sneri allt öfugt; þeir reyndust vera sauðir undir úlfshárum. Og stjórnmálaforystan, sem átti að standa vaktina, gæta hagsmuna almennings og hafa taumhald á dekurdrengjunum – hún svaf á vaktinni og brást þjóð sinni með hörmulegum afleiðingum fyrir samtíð og framtíð.

Það verður lengi í minnum haft, þegar Geir H. Haarde, hinn slétti og felldi formaður Flokksins og forsætisráðherra stóð á gati í Hard Talk (þrátt yfir tvær MA gráður í hagfræði) frammi fyrir spurningunni: “Hvað gerðuð þér, herra forsætisráðherra, til að forða þjóð yðar, sem var ein af ríkustu þjóðum heims, frá því að verða bónbjarga þjóð (“a failed economic state”)? Þegar Geir kvartaði undan harðýðgi Breta, sem beittu hryðjuverkalögum á íslenska hryðjuverkamenn, spurði spyrillinn: “Tókuð þér ekki málið upp við Gordon Brown, starfsbróður yðar?” Og svarið var: “No – but perhaps I should have.”

Lesa meira

ICELAND: FROM CRISIS TO RECOVERY

INTERVIEW WITH MR. JON BALDVIN HANNIBALSSON
BY WITOLD BOGDANSKY IN REYKJAVIK (JUNE 02, 2009).

The purpose of the interview is to present different opinions on present situation in Iceland, collapse of the Icelandic economy in 2008, issues such as membership of EU and EMU, economic situation, adoption of euro (or a different currency), NAFTA issue and others subjects.

Mr. Jon Baldvin Hannibalsson, is a very well known Icelandic politician: the former President of The Social Democratic Party (1984-1986), the former Minister of Finance (1987-1988) and Minister of Foreign Affairs (1988-1995), and later the Ambassador of the Republic of Iceland in the United States and Finland.

Continue reading

Svar til Gerðar Pálmadóttur

Heil og sæl, Gerður:
Takk fyrir kveðjuna. Fæ ekki betur séð en að við séum sammála. Við verðum að semja, en – þingið þarf að ná samstöðu um að fresta afgreiðslu og reyna að fá nýtt öryggisákvæði (eins konar þak), ef greiðslubyrði reynist verða ofviða gjaldþoli eftir sjö ár. Eins, að verði neyðarlögunum hnekkt fyrir dómstólum (en það er forsenda fyrir því að eignir LB gangi upp í skuldina), þá verði að semja upp á nýtt í ljósi breyttra aðstæðna. Það hafa ýmsir lýst svipuðum hugmyndum. Spurningin er, hvort núverandi stjórnmálaforyta ræður við mál af þessari stærðargráðu.
Það var gaman að heyra frá þér. Með bestu kveðjum, Jón Baldvin

UM SMJÖRKLÍPUKENNINGUNA OG SEÐLABANKASTJÓRANN

Drottningarviðtal Agnesar við Davíð í Sunnudagsmogga (5. júlí) gefur tilefni til að rifja upp söguna af ömmu Davíðs og kettinum hennar. Í Hvítbók Einars skálds Más er að þessu vikið (sjá bls. 104). Þannig var að kötturinn hennar ömmu vildi stundum ráðast á fugla og veiða mýs og gat verið grimmur og úrillur, en þá greip amma Davíðs til þess ráðs að klína smjöri á rófu hans. Síðan segir:

“Við þetta hvarf allur áhugi kattarins á fuglunum og músunum, en athygli hans beindist eingöngu að smjörklípunni á rófunni. Þessari sömu aðferð sagðist Davíð oft hafa beitt á andstæðinga sína í stjórnmálum. Þegar athygli þeirra beindist að einhverjum stórum málum, fleygði hann til þeirra öðrum málum, minni háttar málum, og lét þá þannig eltast við skottið á sér. Þessi aðferð hefur gengið undir nafninu “smjörklípuaðferðin” í íslenskum stjórnmálum…”

Lesa meira

ICESAVE Í IÐNÓ – HREINSUNARDEILD VG

Það hefðu ekki margir íslenskir stjórnmálamenn getað farið í fötin hans Steingríms J. á fundinum um Icesave í Iðnó í gærkvöldi. Eftir átján ára þrautagöngu í stjórnarandstöðu verður það seint sagt um formann Vinstri-grænna, að hann beri ábyrgð á Icesave-reikningnum. Það gera hins vegar fortakslaust fv. formenn hinna flokkanna þriggja, Sjálfstæðis-, Framsóknarflokks og Samfylkingar. Fundarmenn virtust hins vegar flestir hverjir standa í þeirri trú, að við Steingrím einan væri að sakast.

Það er ekki öfundsvert hlutskipti að standa frammi fyrir eigin fylgismönnum og “born-again” framsóknarmönnum, sem nú kalla sig íslenska varnarliðið (“In Defence”) og að þurfa að kynna þjóð sinni þann beiska sannleika, að hún á engra annarra kosta völ en að borga; að borga reikninginn fyrir fjárglæfra Björgólfanna – Landsbankaklíkunnar – sem allir voru innvígðir í innsta hring Sjálfstæðisflokksins; og að gjalda fyrir afglöp forystumanna flokkanna þriggja, sem áður voru nefndir.

Lesa meira

AF ILLU PRETTA TÁLI – Svar til Steinþórs Jónssonar

Heill og sæll, Steinþór.
Ég þykist þess ekki umkominn að kveða af eða á um réttmæti þessa lista yfir meinta sakborninga, sem þú birtir. Hitt þykist ég vita, að ef íslenskt réttarfar væri starfandi á sömu forsendum og hið bandaríska, hefði öllum þessum mönnum verið birtar ákærur með rökstuddum grun um lögbrot eða meiriháttar afglöp í starfi.

Tókstu eftir fréttinni í hádeginu í dag? Í Bandaríkjunum var verið að kveða upp dóm yfir stærsta fjárglæframanni Bandaríkjanna,(gjaldþrot hans var reyndar svipuð upphæð í dollurum og íslensku bankanna þriggja).Það komst upp um manninn í desember s.l. og endanlegur dómur kveðinn upp í lok júní.Dómurinn kvað á um 150 ára fangelsisvist, auk þess sem fjársvikarinn var með dósmúrskurði sviptur öllum eignum sínum (fyrir utan lífeyri ekkjunnar). Á Íslandi hrundi kerfið í október. Dómsmálaráðherrann BB, skipaði tvo saksóknara til að rannsaka málin, en láðist að athuga að báðir áttu fyrir syni, menn í innsta hring braskaranna, sem átti að rannsaka. Nú eru a.m.k. þrír aðilar að rannsaka og verða bráðum sex, skv. nýju frumvarpi. Á meðan líður tíminn. Enginn hefur verið ákærður, hvað þá sakfelldur.”Late Justice is no Justice,” segja Bretar.

Lesa meira

HVER Á HVAÐ OG HVAÐ ER HVURS? Svar til Þorbjörns

Heill og sæll, Þorbjörn
Ég er sammála þér um það, að kerfis- og gjaldmiðilshrunið á Íslandi var fyrirsjáanlegt og fyrirbyggjanlegt, ef tekið hefði verið í taumana í tæka tíð. Hvaða úrræði voru tiltæk?

(1) að hemja ofurvöxt bankanna, (2) að knýja LÍ til að breyta Icesave í dótturfélag á ábyrgð breskra og hollenskra yfirvalda, (3) að knýja bankana, a.m.k. þann sem hafði 85% starfseminnar á evrusvæðinu til að flytja höfuðstöðvar sínar þangað, (4) að sækja um aðild að ESB með það að markmiði að binda krónuna við evru til skamms tíma og láta svo evruna leysa krónuna af hólmi. Þessar ráðstafanir (og fleiri í svipuðum dúr) hefðu áreiðanlega afstýrt kerfis- og gjaldmiðilshruni. Þar með er ekki sagt að einstaka fjármálastofnanir hefðu ekki lent í kröggum, né heldur hefði Ísland sloppið við afleiðingar alþjóðakreppunnar, sem nú gengur yfir. En það ástand hefði verið viðráðanlegt.

Lesa meira

ÖFUGMÆLI

Sú kenning nefndar um hæfi umsækjenda um starf seðlabankastjóra, að þeim einum sé treystandi til verksins, sem geta a.m.k. sannað (með)höfundarrétt á peningamálastefnu, sem hefur kollvarpað fjármálalegum stöðugleika heils hagkerfis, eða starfað möglunarlaust í mörg ár að því að keyra seðlabanka í þrot – hlýtur að teljast í besta falli nýstárleg og í þeim skilningi sérkennilegt framlag til fræðanna.

Venjulegu fólki, sem kallast svo, af því að það telst vera með óbrjálaða dómgreind og hefur orðið fyrir barðinu á afleiðingum ofangreindrar kenningar, finnst þvert á móti, að þeir einir komi ekki til álita til að stýra Seðlabanka Íslands, sem bera ábyrgð á því, hvernig komið er fyrir orðspori bankans og örlögum þjóðarinnar.

Lesa meira

ICESAVE: STAÐREYNDIRNAR TALA SÍNU MÁLI

Svar til Einars Jóhannessonar.
Heill og sæll, Einar.
Mér þykir leiðinlegt að þurfa að segja það, en þessi samsetningur þinn er samsafn af staðleysustöfum og annað ekki. (Jú – að vísu, illgirni og fjölmæli í bland).

(1) Bankastjórar og bankaráðsforysta Landsbankans vissi frá upphafi að með því að stofna Icesave í formi íslensks útibús í stað dótturfyrirtækis, sem þeir áttu kost á, efndu þeir til sparifjártryggingar íslenska ríkisins, þ.e. íslenskra skattgreiðenda.

Lesa meira

BANANALÝÐVELDI?

Það er ástæða til að vekja athygli á lítilli frétt hjá RÚV í hádeginu í gær, laugardag. Fréttin er svohljóðandi:

“Bandaríski milljarðamæringurinn, Allen Stanford, situr nú á bak við lás og slá, en í gær var hann ákærður fyrir stórfelld fjársvik og peningaþvætti. Segja saksóknarar, að alþjóðlegt fjármálaveldi Stanfords hafi í rauninni ekki verið annað en stórfellt pýramídasvindl.

Bandaríska dómsmálaráðuneytið birti í gær ákærur á hendur Stanford og sex öðrum, sem eru sakaðir um að hafa aðstoðað hann við að svíkja milljarða dollara út úr viðskiptavinum, sem lokkaðir voru til að fjárfesta í Stanford-alþjóðabankanum svonefnda, sem staðsettur var á eynni Antigua í Karíbahafinu. Segir í ákærunum, að loforðin sem fjárfestum hafi verið gefin um væntanlega ávöxtun, hafi verið allt of góð til að geta verið sönn.

Lesa meira