Category: Allar greinar

(1) að hemja ofurvöxt bankanna, (2) að knýja LÍ til að breyta Icesave í dótturfélag á ábyrgð breskra og hollenskra yfirvalda, (3) að knýja bankana, a.m.k. þann sem hafði 85% starfseminnar á evrusvæðinu til að flytja höfuðstöðvar sínar þangað, (4) að sækja um aðild að ESB með það að markmiði að binda krónuna við evru til skamms tíma og láta svo evruna leysa krónuna af hólmi. Þessar ráðstafanir (og fleiri í svipuðum dúr) hefðu áreiðanlega afstýrt kerfis- og gjaldmiðilshruni. Þar með er ekki sagt að einstaka fjármálastofnanir hefðu ekki lent í kröggum, né heldur hefði Ísland sloppið við afleiðingar alþjóðakreppunnar, sem nú gengur yfir. En það ástand hefði verið viðráðanlegt.

Lesa meira

Tókstu eftir fréttinni í hádeginu í dag? Í Bandaríkjunum var verið að kveða upp dóm yfir stærsta fjárglæframanni Bandaríkjanna,(gjaldþrot hans var reyndar svipuð upphæð í dollurum og íslensku bankanna þriggja).Það komst upp um manninn í desember s.l. og endanlegur dómur kveðinn upp í lok júní.Dómurinn kvað á um 150 ára fangelsisvist, auk þess sem fjársvikarinn var með dósmúrskurði sviptur öllum eignum sínum (fyrir utan lífeyri ekkjunnar). Á Íslandi hrundi kerfið í október. Dómsmálaráðherrann BB, skipaði tvo saksóknara til að rannsaka málin, en láðist að athuga að báðir áttu fyrir syni, menn í innsta hring braskaranna, sem átti að rannsaka. Nú eru a.m.k. þrír aðilar að rannsaka og verða bráðum sex, skv. nýju frumvarpi. Á meðan líður tíminn. Enginn hefur verið ákærður, hvað þá sakfelldur.”Late Justice is no Justice,” segja Bretar.

Lesa meira

Venjulegu fólki, sem kallast svo, af því að það telst vera með óbrjálaða dómgreind og hefur orðið fyrir barðinu á afleiðingum ofangreindrar kenningar, finnst þvert á móti, að þeir einir komi ekki til álita til að stýra Seðlabanka Íslands, sem bera ábyrgð á því, hvernig komið er fyrir orðspori bankans og örlögum þjóðarinnar.

Lesa meira

(1) Bankastjórar og bankaráðsforysta Landsbankans vissi frá upphafi að með því að stofna Icesave í formi íslensks útibús í stað dótturfyrirtækis, sem þeir áttu kost á, efndu þeir til sparifjártryggingar íslenska ríkisins, þ.e. íslenskra skattgreiðenda.

Lesa meira

Bandaríska dómsmálaráðuneytið birti í gær ákærur á hendur Stanford og sex öðrum, sem eru sakaðir um að hafa aðstoðað hann við að svíkja milljarða dollara út úr viðskiptavinum, sem lokkaðir voru til að fjárfesta í Stanford-alþjóðabankanum svonefnda, sem staðsettur var á eynni Antigua í Karíbahafinu. Segir í ákærunum, að loforðin sem fjárfestum hafi verið gefin um væntanlega ávöxtun, hafi verið allt of góð til að geta verið sönn.

Lesa meira

Sú ákvörðun eigenda og stjórnenda Landsbankans að starfrækja Icesave-innlánsreikningana í Bretlandi og Hollandi í formi útibús Landsbankans en ekki í formi bresks dótturfélags, var ákvörðun um að ábyrgðartrygging sparifjáreigenda skyldi endanlega hvíla á íslenskum skattgreiðendum en ekki breskum. Þessi ákvörðun var tekin vitandi vits af ásettu ráði. Þetta var ásetningsglæpur. Mér er það hulin ráðgáta, hvers vegna þeim mönnum, sem þessa ákvörðun tóku, hefur ekki verið gert að taka afleiðingum gerða sinna.

Lesa meira

Að því er varðar hina pólitísku ábyrgð á öförum þjóðarinnar, þá er það rétt, að sökudólgalistinn er býsna langur, ef öllu væri til skila haldið. Ég lít svo á, og styðst þá við eigin pólitíska reynslu, að oddvitar ríkisstjórna, þ.e. formenn samstarfsflokka í samsteypustjórnum, beri höfuðábyrgð. Það var á þeirri forsendu, sem ég setti fram þá kröfu fyrir seinustu kosningar, að Ingibjörg Sólrún ætti að sjá sóma sinn í að draga sig í hlé. Rugludallar báru mér á brýn af því tilefni, að ég gerði mig sekan um mannvonsku við veika konu. Nær væri að líta á mig sem velgjörðarmann, því að þetta varð ISG sjálfri til góðs, fyrir utan að vera Samfylkingunni pólitískt nauðsynlegt. Flest bendir til, að Björgvin Sigurðrson hafi verið pólitískur liðléttingur í Viðskiptaráðuneytinu, enda skilst mér að hann hafi verið sniðgenginn, ekki bara af Geir og Davíð, heldur jafnvel af ISG sjálfri.

Lesa meira

Það var ekkert “regluverk Evrópusambandsins” , sem tók ákvörðun um að stofna útibú Landsbankans fyrir sparifjárinnistæður í Bretlandi og Hollandi á árunum 2006-08. Regluverk taka ekki ákvarðanir. Þeir sem tóku þá örlagaríku ákvörðun voru bankastjórnar Landsbankans, þeir Sigurjón Þ. Árnason og Halldór J. Kristjánsson, á ábyrgð formanns bankaráðsins og varaformanns, þeirra Björgólfs Guðmundssonar og Kjartans Gunnarssonar. Allt eru þetta dyggir sjálfstæðismenn, Kjartan m.a.s. framkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins, svo lengi sem elstu menn muna.

Lesa meira

Núverandi ríkisstjórn hafði enga samningsstöðu í þessu máli. Ábyrgðin á þessu klúðri er ekki hennar, heldur forvera hennar. Stjórnarandstaðan (að Borgarahreyfingunni undanskilinni) ætti því að sjá sóma sinn í að þegja. Og að hafa hægt um sig á næstunni.

Lesa meira

Á fundinum stóð upp ung stúlka og sagði fundarmönnum þau tíðindi, að hún hefði nýlega farið á verkstæði hjá bílaumboði með bílinn sinn, sem þarfnaðist viðgerðar. Þegar hún heyrði verðið á varahlutunum, varð henni á að spyrja: Hver á þetta verkstæði? Og svarið sem hún fékk var: Ég og þú, mín kæra. Sumsé: Einkaeignarrétturinn er farinn veg allrar veraldar. Framleiðslutækin (fyrirtækin) eru í höndum ríkisins. Öll völd eru hjá sovétinu – rétt eins og Lenin sagði. Sjálft kapítalið – bankarnir – hefur verið þjóðnýtt. Að vísu er það bara skuldirnar, sem kapítalistarnir skildu eftir sig. En það er sama. Eins og Hardt rifjaði upp fyrir fundargestum, þá er hin sígilda skilgreining kommúnismans: “Afnám einkaeignarréttar – þjóðnýting framleiðslutækjanna.” Er þetta ekki bara búið og gert? Og meðan ég man: Var það ekki Sjálfstæðisflokkurinn, sem lét það verða sitt síðasta verk, rétt áður en hann hrökklaðist út úr stjórnarráðinu, að setja neyðarlög um allsherjar þjóðnýtingu og öll völd til ríkisins? Ég veit ekki betur.

Lesa meira